متن آهنگ افسانه سروش پورچمنی

تا چوم خیوده چود

ناو دلم بوده آگر

هی وَ اولِ ماجرا

دایدمه سیمِ آخر

بی تو ئی شاره باید

فکره وَ حالم بکن

مردن خاصه وَ شرطه

ولای تو چالم بکن

نیوشه پیم که زندگیِت تلف نکه وَ پای مه

مگر چن نفر جورِ تو پیدا بودن ارای مه؟

راسُ آشکار عاشقم نه قایم کَم نه انکار

ئی حسه وَ تو دیرم رای هیوچکه نیوگه تکرار

کورس:

افسانه م، اسطوره ی بی رقیبِ داستانم

لب تر که ارای تو، روحم گِرِم وَ گیانم

خیون شرین، زیبارو، ملکه ی قصرمی

تو قلبمیش بشکنی مه، ایوشم قلبمی

پارت۲

وَ جیاییُ تنیایی مه مجبور نکه

هردو چوم کور که، ذوقم کور نکه

تو مهربانی زانی حیفه که سنگی

تلخی وَ تو نیایگ آخه فره قشنگی